Sözlerin Sultanı

Genç kız, el aynasında makyajını kontrol etti; “-Gayet iyi.” dedi. GüzelliÄŸinden emindi.Çevresindeki erkeklerin pervane olmasından zaten biliyordu güzel olduÄŸunu. Hayatın tadını çıkaran, rahat yaÅŸayan biriydi.
Cep telefonu çaldığında , akÅŸam arkadaÅŸlarıyla hangi eÄŸlence yerine gideceÄŸine karar vermeye çalışıyordu. Telefondaki numaraya baktı, arayan annesiydi.
– Alo…kızım, nasılsın ?
– Ä°yiyim anne. Ne oldu *
– Sana bir surprizim var.
– Surpriz mi ?
– Evet.Çok eski bir arkadaşım, dostum ÅŸehrimize gelmiÅŸ….
– Eee kimmiÅŸ.
– Kim olduÄŸu surpriz. Fakat, onu senin almanı istiyorum.
– Ben mi ?
– Evet, senin iÅŸ yerine yakın olan parkı biliyormuÅŸ. Parka gitmesini ve seninle buluÅŸmasını söyledim. Senin de parka gidip onu almanı istiyorum.
– Anne, ben böyle ÅŸeyleri sevmem, kendin halletsen.
– Kızım 1-2 saatlik bir iÅŸim var. Ayrıca seni bebekliÄŸinden tanıyan bir arkadaşım. Seni görünce mutlaka çok sevinecektir.
– Amaaan. Peki peki… Nasıl tanıyacağım.
-Evden çıkarken üzerine giydiklerini tarif ettim.O parkta bazı oturaklar piknik masası ÅŸeklinde. Parkın sinema tarafı giriÅŸindeki ilk piknik masasına otur. O gelince seni bulacak.
-Tamam anne ..tamam…
– Kızım senden her gün mü bir ÅŸey istiyorum.Üniversiteyi bitireli, hele de iÅŸe gireli bir fatura yatırmaya bile göndermedim.
– Hemen darılma, tamam dedim ya…
– O nasıl tamam demekse… neyse, hadi o zaman, izin al da çık, bekletme. Ben de iÅŸlerimi bitirip hemen geleceÄŸim.
**** **** **** **** **** **** **** **** **** ****
Genç kız , izin alıp çıktı.Kısa bir yürüyüÅŸten sonra parka vardı. Bu parkta daha önce hiç oturmadığını farketti. ArkadaÅŸlarıyla hep paralı,lüks eÄŸlence yerlerine giderlerdi.
Annesinin tarif ettiÄŸi, giriÅŸteki ilk masayı buldu, boÅŸ olan kısmına oturdu. Masanın diÄŸer tarafında bir köylü kadınla, küçük kız oturuyordu. Onlarla aynı yerde bulunmaktan utandığını hissetti. “-Annemin arkadaşı çabucak gelse de, ÅŸunlardan kurtulsam” diye düÅŸündü.
Köylü kadın çekinerek seslendi;
– Afedersin kızım, bir ÅŸey sorabilir miyim ?
“Kızım” diye seslenmesi iyice sinirlerini bozdu.
– Ne var, adres mi soracan !..
Sert çıkış karşısında kadın sesini alçalttı;
– Hayır kızım, baÅŸka bir ÅŸey soracaktım.
– Sizin gibi cahiller ya adres sorar, ya para ister.
Köylü kadının kızaran yüzüne aldırmadı bile. O sırada şık ve lüks giyimli, orta yaÅŸlı bir kadının uzaktan yaklaÅŸtığını gördü. “-Nihayet.” diye düÅŸündü. AyaÄŸa kalkıp kadını karşılamaya çalışırken, kadın yanlarından geçip gitti. Somurtarak geri oturdu.
Yanındaki küçük kıza daha sıkı sarılmış köylü kadının gözünden bir damla yaşın süzüldüÄŸünü gördü.Kadın gözyaşını saklamak için diÄŸer tarafa dönünce bir yüzündeki büyük yanık izi göründü. Genç kız manalı manalı güldü;
– Bak kolayca gözyaşı dökebiliyorsun, yüzünde de çirkin bir yanık izi var. Burda ne bekliyorsun geç bir köÅŸeye aç mendilini aÄŸla… Fakat aÄŸlamaya benden bir ÅŸey koparacağını sanma, tamam mı…
Kadın dayanamadı;
– Cahil deyip duruyorsun. Ne cahilliÄŸimi gördün. Tanımadığım bir kadına, torununun yanında hakaret mi ettim !
– Oooo… laf yapmayı da biliyormuÅŸ
-Anlaşıldı kızım, sen üniversite bitirmiÅŸ, çok ÅŸey öÄŸrenmiÅŸ olabilirsin ama insanlıktan sınıfta kalmışsın. Torunumu okutmak için uÄŸraÅŸacaktım. Fakat seni görünce vazgeçtim.
YaÅŸlı kadın, küçük kızı alıp masadan kalkarken, boÅŸalan yere doÄŸru şık giyimli bir kadın yaklaÅŸtı. Cevap vermek için hazırlanan genç kız zengin giyimli, şık kadını görünce uzaklaÅŸan yaÅŸlı kadına cevap vermekten vazgeçti. YaÅŸlı kadın geriye bakmaya çalışan küçük kızın başını eliyle engelledi.
**** **** **** **** **** **** **** **** **** ****
Bir süre sonra, genç kızın annesi parkta yanına geldi.
– Merhaba kızım, Zeynep teyzen nerde ?
– Kimse gelmedi anne. En son bir bayan geldi, yanıma oturdu. O da sadece dinlenmek için gelmiÅŸ biriymiÅŸ.
– Allah Allah !… giyindiklerini çok iyi tarif etmiÅŸtim, seni nasıl bulamadı anlamadım. Yanında küçük bir kız olacaktı.
Genç kız bir an durakladı.
-Küçük bir kız mı ?
– Evet
– Anne !. biz zengin, kültürlü insanlarız. Herhalde arkadaşın da zengin, kültürlü biridir, deÄŸil mi ?
– Kültürsüz deÄŸil ama zengin deÄŸil.
– Sakın bana köylü bir kadın olduÄŸunu söyleme.
– Köyden gelen kadına ne denir ki !..
– Oh… iyi iyi, köylü kadınları karşılamaya beni gönderiyorsun.
– Kızım, o kadına bir borcumuz vardı. O zamanlarda borcumuzun karşılığı bir ÅŸey veremedik. " – Gün gelir, bir ihtiyacım olduÄŸunda , ben kapınızı çalarım". Dedi ve iÅŸte bu gün kapımızı çaldı.
-Ne istiyormuÅŸ ?
– Torununu okutmamızı istiyor. Baban ÅŸimdi arabayla gelip hepimizi alacak, kayıt için okula götürecek.
– Anne , o köylü kadına ne borcun olabilir ki, anlayamadım ?
Annesi, kızının öfkeli ses tonuna dayanamadı;
– Kızım, sen bebekken biz köydeydik.
– Eee…
– Sana yıllar önce bahsetmiÅŸtim, köydeyken evimiz yandı, biz de inekleri,atları,tarlaları neyimiz varsa hepsini satıp köyden göçtük, demiÅŸtim.
-Evet, hatırladım.
– O yangınla ilgili bir ayrıntıyı, seni üzülebilir veya seni evde yalnız bıraktığımız için darılabilirsin korkusuyla anlatmamıştık.
– Herhalde ÅŸimdi anlatacaksın…
– Baban evde yoktu, ben de su doldurmaya köy pınarına gitmiÅŸtim. Lodos mu ne diyorsunuz, iÅŸte o rüzÄŸar bazen ters esiyormuÅŸ, yukardan aÅŸağı filan. Sen beÅŸikte uyuyorken rüzÄŸar bacadan içeri esince közler ocaklıktan tahtalara sıçramış, yangın baÅŸlamış. Pınar yerinden dumanları görüp koÅŸtuÄŸumda alevler heryeri sarmıştı. Birazdan yıkılacak gibi görünen eve yine de girmek için atıldığım anda Zeynep teyzen kucağına seni almış olduÄŸu halde dışarı fırladı. O sahneyi hiç unutamam; onun kucağından seni aldığımda o çığlıklar atıyordu…
– Niçin ?
– Seni kurtarırken, saÄŸ tarafı yanmıştı. Gelince görürsün saÄŸ yanağında ağır bir yanık izi var. Çok acı çekti çook. Dur aÄŸlama, seni bu kadar üzeceÄŸini bilmiyordum. Tamam kızım, bak makyajın akıyor, aÄŸlama. Hah !.. baban da geldi. Fakat Zeynep teyzen hala bizi bulamadı…

Ahmet Ünal Çam  
 
 

Bir önceki yazımız olan Çift Yıldız... başlıklı makalemizde Gökyüzü hakkında bilgiler verilmektedir.