Sözlerin Sultanı

O kadar da önemli deÄŸildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boÅŸluklar bırakılmasaydı eÄŸer.

Dayanılması o kadar da zor değildir,
büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde baÅŸlatılsaydı eÄŸer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eÄŸer.

Yüz kızartıcı bir suç deÄŸildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eÄŸer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eÄŸer.

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eÄŸer.

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

BelirsizliÄŸe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eÄŸer.

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüÄŸün yakıcı tadı belki de,
kalp, göÄŸüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eÄŸer.

Yerini baÅŸka ÅŸeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

DüÅŸlere bile kar yaÄŸmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer.

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiÅŸ gibi duran zaman,
beklemeye deÄŸecek olan gelecekse sonunda eÄŸer.

Rengi bile solardı düÅŸlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiÅŸ olsaydı eÄŸer.

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneÅŸleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak ÅŸart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eÄŸer.

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eÄŸer.

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipekten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

Issız bir yuva bile cennete dönüÅŸebilirdi belki de,
sıcak bir gülüÅŸle ısıtılsaydı eÄŸer.

Yoksul düÅŸmezdi yıllanmış ÅŸarap tadındaki ÅŸiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

Ä°nanmak mümkün olmazdı her aÅŸkın baÄŸrında bir ayrılık gizlendiÄŸine belki de,
kartvizitinde “onca ayrılığın birinci dereceden failidir” denmeseydi eÄŸer.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

Issızlığa teslim olmazdı sahiller,
kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eÄŸer.

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse…

Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaÅŸanmışlığa tanıklık etmiÅŸ olmasalardı eÄŸer!!

Can Yücel

 

Bir önceki yazımız olan İstersen Artık Dönme... başlıklı makalemizde İstersen Artık Dönme hakkında bilgiler verilmektedir.